روزي كه ارغوان به تو نفروخت گلفروش

                                        پيرهني به رنگ گل ارغوان بپوش

از ياد بردن غم عالم ميسر است

                                  اكنون كه با شراب نشد ، شوكران بنوش

گيرم كه مثل موري از اين سنگ بگذري

                             كوهي است پشت سنگ از اين بيشتر مكوش

چون ني نفس كشيدن ما ناله كردن است

                                      در شور نيز ناله ما مي رسد به گوش

آتش بزن به سينه آتش گرفته ام

                                        آتش گرفته را مگر آتش كند خموش