بيا برگرديم

 

 

 

راه دور است و پر از خار بيا برگرديم

 

 

 

 سايه مان مانده به ديوار بيا برگرديم

 

 

 

 هر زمانی که تو قصد سفر از من کردی

 

 

 

 گريه ام را تو به ياد آر بيا برگرديم

 

 

 

اين کبوتر که تو اينسان پر و بالش بستی

 

 

 

 دل من بود وفادار بيا برگرديم

 

 

 

 ترسم اينجا که بسوزد پر و بال عشقم

 

 

 

 يا شود حاصل تکرار بيا برگرديم

 

 

 

 يک غزل نذر نمودم که برايت گويم

 

 

 

 گفتم آنرا شب ديدار بيا برگرديم

 

 

 

 باز گفتی که برايم غزل از عشق بگو

 

 

 

 يک غزل ميخرم اينبار بيا برگرديم

 

 

 

 من که عشقم به دو چشم تو دخيلی

 

 

 

 بسته است عشق من را مکن انکار بيا برگرديم

 

 

 

فرستنده : افشین & عطرین ( از کرج )

 

 

 

بهانه باران

 

 

گفتی ميروم ، باران كه ببارد بر ميگردم .

 

 

 باور كردم حالا سالها از دوری ديدار و دستها در گذر باران هايی كه آمدند

 

 

 تا دست خلوت های مرا به دور دست تو گره بزنند ميگذرد و تو نيامدی ...

 

 

حق داری ديگر روزگاراعتماد به باران وبابونه های خيالی گذشته است و

 

 

 من حتی نگران نيامدنت هم نيستم حالا خوب می دانم هر بارانی كه

 

 

 ببارد چشمانی منتظر دنبال دستهای تنهايی می گردند كه

 

 

 صاحب شعرند و قرار است روزی به بهانه باران برگردند .

 

 

حاشیه ...

 

 

آنقدر در گفتن يک حرف حاشيه رفتم و به جای

 

 

 نوشتن تنها يک کلمه گوشه ی دفتر خاطراتت شعرهای

 

 

 حاشيه ای نوشتم تا عاقبت در حاشيه ی

 

 

 چشمهايت افتادم .....

 

 

حالا كه حاشيه نشينی را تجربه می كنم ،

 

 

 بگذار يک حرف حاشيه ای ديگر بزنم ....

 

 

 دوستت دارم

 

 

نگاه کودکانه

 

 

کودکانه ...

صداقت در چشمانت جاريست آنقدر

 

کودک می شوم که

 

و تنها سوار بر زورقي در دريای چشمانت شناور ميشوم

 

 

کودکانه نگاهت ميکنم

 

 

جز اين  نخواهم  ديد

 

 

پاكی و خلوصت را

 

 

در چشمانی که به سوي من جاريست

 

 

و کودکانه می انديشمت

 

 

باور کنم تا که تو

 

 

ترينی ...  عاشق

 

 

و  من  شاعر ترين   !!!