بر فراز بام خانه

        آسمان آرام و آبي

          تكدرختي بر فشانده

                              شاخ و برگ آفتابي

                                    بر درخت بام مرغي

                                          ناله ها سر داده تنها

زندگي آنجاست آنجا

             نغمه اي از شهر خيزد

نغمه اي آرام و ساده

پرسم از خود

                 « اي كه عمري گريه كردي

                           بازگو آخر چه كردي ؟

                                بازگو آخر جواني را چه كردي ؟ »