بايد فراموشت کنم چنديست تمرين می کنم من می توانم ! می شود !

 آرام تلقين می کنم حالم ، نه ، اصلا خوب نيست .... تا بعد ، بهتر می شود ...

 فکری برای اين دلِ آرام غمگين می کنم ، من می پذيرم رفته ای و بر نمی گردی همين !

 خود را برای درک اين ، صد بار تحسين می کنم ، کم کم ز يادم می روی اين روزگار و رسم اوست !

 اين جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمين می کنم .