چقدر قشنگ نیست این نقاشی

برگ ها همه ریخته اند

درخت گرد وسر جایش نیست

آوازی به گوش نمی رسد

باید مداد سبز را بردارم

دنیا چقدر تاریک شده است

وقتی که رنگ های تیره زیاد می شوند

حوصله ام سر می رود

باید از مادر بزرگ بپرسم

کجای دنیا ایستاده ام