یکی را دوست می دارم ولی افسوس که او هرگز نمی داند ،

 

نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من که اورا دوست میدارم ،

 

ولی افسوس که او هرگز نمی داند ،

 

به برگ گل نوشتم من که اورا دوست می دارم ،

 

ولی افسوس    ............   ولی افسوس ،

 

او گل را به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند ...